Krajem 16. veka, Tursko Osmanlijsko carstvo najzad prestaje uspešno širenje svoje vlasti evropskim prostorima. Balkansko poluostrvo postaje žarište pobuna, ustanaka i vojište hrišćanskih sila protiv islamske carevine. Evropske sile naivno veruju da je Turskoj kraj. Čitavo poluostrvo, od Crnog i Jonskog do Jadranskog mora, puno je agenata i avanturista, sejača lažnih nada, poslatih sa evropskih dvorova koji sanjaju podelu teritorija.
Osmanlije nisu uspele da osvoje Sisak 1593. Godine i time započinje Drugi rat Hazburške monarhije i Turske. Rat je trajao do 1606. Godine i uskoro je pokazao svoje bezumno lice sukoba SVIH PROTIV SVIH uz učešće Nemaca, Turaka, Mađara, Moldavaca, Poljaka, Kozaka, Albanaca, Tatara, čak i Italijana iz Toskane i naravno Srba, kojih je bilo i na strani hrišćanske lige i još uvek u povlašćenim vojnim redovima Osmanlija. Srpski narod, posle vioše od pola veka izlazi na istorijsku scenu, nažalost ne kao celina, već podeljen po mnogim udaljenim krajevima.
Čuveni veliki vezir Mehmed-paša Sokolović umire 1579. Godine. Čovek koji je obnovio Pećku patrijaršiju i pod čijom su vladom Srbi uživali povlastice, zamenili su nesposobniji i mnoga prava počinju da se gase. Hrišćanska propaganda je pozvala Srbe i druge narode u akciju, o kojoj se nije mnogo razmišljalo.
